wykrzykiwać

wykrzykiwać
wykrzykiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, wykrzykiwaćkuję, wykrzykiwaćkuje, wykrzykiwaćany {{/stl_8}}– wykrzyknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, wykrzykiwaćnę, wykrzykiwaćnie, wykrzykiwaćnij, wykrzykiwaćnął, wykrzykiwaćnęli {{/stl_8}}{{stl_7}}'krzycząc, mówić coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wykrzykiwał coś w nieznanym języku. Z drogi! – wykrzykiwał chłopiec na rowerze. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wykrzyknąć — dk Va, wykrzyknąćnę, wykrzyknąćniesz, wykrzyknąćnij, wykrzyknąćnął, wykrzyknąćnęła, wykrzyknąćnęli, wykrzyknąćnięty, wykrzyknąćnąwszy wykrzykiwać ndk VIIIb, wykrzyknąćkuję, wykrzyknąćkujesz, wykrzyknąćkuj, wykrzyknąćiwał, wykrzyknąćiwany 1.… …   Słownik języka polskiego

  • wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • achać — ndk I, achaćam, achaćasz, achaćają, achaćaj, achaćał «wykrzykiwać ach, zachwycać się czymś w sposób nieco afektowany» Achać i cmokać w zachwycie …   Słownik języka polskiego

  • bluzgać — ndk I, bluzgaćam, bluzgaćasz, bluzgaćają, bluzgaćaj, bluzgaćał bluznąć dk Va, bluzgaćnę, bluźniesz, bluźnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli, bluzgnąć dk Va, bluzgaćnę, bluzgaćniesz, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli «o płynie …   Słownik języka polskiego

  • chlustać — ndk I, chlustaćam, chlustaćasz, chlustaćają, chlustaćaj, chlustaćał, chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz chlusnąć dk Va, chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęła, chlustaćnęli, chluśnięty, chlustaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego

  • gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

  • drzeć gardło — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć, wrzeszczeć, wykrzykiwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie drzyj gardła, i tak cię nie usłyszą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grubiaństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. grubiaństwowie, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie, słowa itp. niestosowne, nieokrzesane, prostackie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przejawy grubiaństwa. Niezamierzone grubiaństwo. Wykrzykiwać grubiaństwa. Uznać coś za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywrzaskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wywrzaskiwaćkuję, wywrzaskiwaćkuje, wywrzaskiwaćany {{/stl 8}}– wywrzeszczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa, wywrzaskiwaćczę, wywrzaskiwaćczy, wywrzaskiwaćczał, wywrzaskiwaćczeli, wywrzaskiwaćczany {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”